در گلوی من ابر کوچکیست...

انگشتان تازه میخاهم تا جور دیگر بنویسم...

در گلوی من ابر کوچکیست...

انگشتان تازه میخاهم تا جور دیگر بنویسم...

آواز بلندی تو و کس نشنودَت باز
بیرونی از این پرده تنگ شنوایی

605-چشمای تو یک طرف، تموم دنیا یک طرف

سه شنبه, ۱ آذر ۱۴۰۱، ۰۳:۲۵ ق.ظ
برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید